Park Dernałowiczów

Park Dernałowiczów

Mińsk Mazowiecki obecnie posiada prawie 41 tysięcy mieszkańców. Głównym miejscem dla ich odpoczynku i rekreacji jest park, który przylega do pałacu Dernałowiczów. W nim znajduje się Miejski Dom Kultury. Co ciekawe, park ten posiada dość długą historię kształtowania. W XVI wieku do dworu Wolskich przylegał w tamtym czasie bardzo popularny ogród kwaterowy. Był on podzielony na osiem pól. Przetrwał on w tej formie do przebudowy pałacu w latach 1825-1828. Wcześniej natomiast odbyły się lekkie korekty w XVII wieku. Przebudowa w XIX wieku została zorganizowana przez hrabiego Stanisława Jezierskiego. Razem z nią przekształceniu poddano ogród, który zmienił się w park krajobrazowy.

Warto wspomnieć, że po powiększeniu parku w jego obszarze znalazł się odcinek rzeki Srebrnej. Poddano ją więc częściowej regulacji. W tym czasie wytyczono również osie widokowe. Park zaczęto uzupełniać nasadzeniami drzew i krzewów. Natomiast ostateczny kształt parku powstał dzięki rodzinie Doria Dernałowiczów. Stali się oni właścicielami pałacu w 1870 roku. Park został znowu powiększony, jednak tym razem w kierunku północnym. Dodatkowo znów uregulowano bieg rzeki Srebrnej. Ujęto ją w dwa kanały, gdzie nad nimi wybudowano malownicze stawy.

Po II wojnie światowej park pałacowy został znacjonalizowany. Obecnie zarządza nim miński Miejski Dom Kultury. Wcześniej znajdowała się w pałacu Miejska Biblioteka Publiczna. Park nosi dzisiaj nazwę imienia Rodziny Dernałowiczow. W dniu 12 maja 1957 roku wpisano go do rejestru zabytków.

Warto wspomnieć o tym, że park razem z pałacem został wspomniany w powieści „Pan Wołodyjowski” Henryka Sienkiewicza. Dokładniej w rozdziale trzecim. Opis dworu dotyczył jednak czasów, kiedy pisany był utwór, czyli pod koniec XIX wieku, kiedy pałac był własnością rodziny Dernałowiczów.